We zijn weer thuis gekomen.

24-10-2019, Purmerend, 11:30 uur lokale tijd

Na een lange reis (32 uur in totaal), met een schat aan herinneringen en een pijnlijke kont van het lange zitten 😫, geeft het toch weer een opgelucht gevoel als je je eigen koffer op de band op Schiphol ziet verschijnen. Daarna was het een vlot ritje met de schiphol taxi en ik ben weer thuis. Na een lange douche en een kop koffie of twee voelt het weer als vanouds en krijg ik al weer zin om naar een volgende bestemming op zoek te gaan 😎, maar daar kom ik op terug in een volgende blog.

Het einde is in zicht.

22-10-2019, 09:00 uur lokale tijd.

De vakantie zit er weer bijna op. Gisteren mijn laatste duiken gemaakt in Raja Ampat, in ieder geval de laatste duiken tijdens deze vakantie. Het is zeker de moeite waard om hier nog eens terug te komen, of in het hetzelfde resort of misschien wel via een live-aboard. Maar dat is iets om op te nemen in de “bucket list”.

Tijdens de duiken van gisteren heb ik eindelijk een wobbegong haai en een pygmee zeepaard gezien.

De duikgids had al eerder een zeepaardje gespot maar die kon ik niet ontdekken in het koraal. Deze zeepaardjes zijn dan ook maar 1,5 cm groot. Het exemplaar die ik wel heb gezien was misschien nog wel kleiner maar zat niet in het koraal maar op een rotsachtig stukje, daardoor was hij wat beter te zien voor mij. 

Inmiddels heb ik mijzelf al in gecheckt en ben al begonnen met inpakken. Morgenmiddag 14:55 uur begint de terugreis via Makassar, Jakarta en Medan. Dan de laatste vlucht naar Amsterdam waar ik hoop aan te komen omstreeks 08:00 uur (de volgende dag).

De helft zit er op

19-10-2019, Sorido Bay Resort, 08:30 uur lokale tijd

Gisteren was er een kleine "black-out" qua internet verbinding dus kon ik geen berichten plaatsen. Vandaag, zaterdag dus, wordt er niet gedoken. Wat overblijft is dus wat hangen in de hangmaat en van wat zonnestralen genieten.

18-10-2019, Sorido Bay Resort,17:30 lokale tijd

Inmiddels ben ik al op de helft van de vakantietijd, dus zeker weer eens tijd om weer wat van me te laten horen. 

Ik ben misschien wat onvoorzichtig geweest met het kraanwater waardoor ik last kreeg van buikloop. Daardoor kon ik twee dagen niet duiken, jammer maar niets aan te doen. Een beetje lezen en in. De hangmaat luieren is ook vakantie al zeg ik het zelf. Inmiddels weer beter en heb gisteren twee hele mooie duiken gemaakt. Dat waren de duiksites waardoor deze regio zo beroemd is geworden (in de duikwereld wel te verstaan). Zoveel verschillende soorten koralen heb ik nog nooit op 1 plek gezien. Voor het aantal verschillende vissen geldt hetzelfde. Vandaag zijn we wat verder van het resort gegaan en hebben een duik gemaakt (ook zeer mooi) en een excursie naar een plek waar je een mooi overzicht van dit gebied te zien kreeg. Wel moest je een trap oplopen met zo’n driehonderd treden, oeffff, niet gemakkelijk dat kan ik jullie verzekeren,

maar het uitzicht was inderdaad schitterend. Het deed mij denken aan Palau (Micronesië) door die groene rotspartijen die zo uit de zeel lijken te komen.

Het weer is zeer veranderlijk. Met af en toe flinke regen maar ook wat zon. Al laat de zon het het nog wel een beetje afweten, vindt ik. 

Voor de rest is het hier prima uit te houden met zeer goed eten en een gevulde minibar.

Veilig aangekomen, de pret kan beginnen

13-10-2019, Kri Island, 14:30 lokale tijd (07:30 uur)

De reis

Na een prettige vlucht naar Medan (Sumatra) ben ik vervolgens aangekomen in Djakarta. Hier zo’n anderhalve dag doorgebracht in het F3 Resort Hotel welke is gelegen op een steenworp afstand van het vliegveld. Kom ik op het dakterras een hele groep Britten tegen die bezig zijn vliegtuigen te spotten. Een hobby die ik zelf nog niet helemaal begrijp of beter gezegd totaal niet begrijp. Maar het is wel leuk om zo’n groepje plotseling naar buiten te zien rennen om een glimp van een vliegtuig te kunnen zien opstijgen. Maar soi, als je maar lol hebt en gezien de hoeveelheid bier die men dronk zal dat wel het geval zijn geweest.

Met een half uurtje vertraging zondag ochtend vertrokken richting Sorong. Na ruim drie en half uur vliegen aangekomen en na een ontbijt in een hotel werden we richtig haven gebracht waar de boot inmiddels klaar lag. Na een korte 2 uur varen heb ik de eindbestemming bereikt, Kri Island, Sorido Bay Resort.

Na een briefing over de gang van zaken binnen het Resort en een heerlijke lunch maaltijd is het tijd voor een vrije middag. Morgen gaan we de eerste duik maken.

14:10:2019, Kri Island, 15:30 lokale tijd 

De eerste duik in Raja Ampat was een prima duik. Een schildpad, blue-spotten ray en een murene gezien. Het was wel weer even wennen maar dat zal alleen maar beter worden tijdens de volgende duiken. Na de lunch werd ik samen met een andere gast rondgeleid door de Nederlandse eigenaar. Hij is niet alleen druk bezig met het bouwen van vissersboten, bestemd voor lokale vissers, een catamaran op zonne-energie voor de duikschool en een grote catamaran voor het transport van de gasten (Sorong-Kri Island). Ook houdt de man zich bezig met het opzetten van een museum over de tweede wereldoorlog. Ook hier in dit gedeelte van de Pacific is er veel en hard gevochten en liggen er vele wrakken. Op een van de vliegtuigwrakken heeft hij een machinegeweer boven water gehaald en geheel gerestaureerd. Ziet er inderdaad weer als nieuw uit.

De vakantie zit er weer op

Purmerend, 21-9-2017, 10:30 uur.

De vakantie zit er weer op. Maandagochtend 06:00 uur werd ik opgehaald en vertrokken richting het vliegveld van La Paz. Gelukkig geen last gekregen met Norma want deze was inmiddels afgebogen richting de Grote Oceaan.

Middags rond halfvijf aangekomen in het Marriott hotel in Cancun. Na een lekkere douche en een biertje te hebben genomen heb ik heerlijk genoten van een ‘lime soep’ en een ‘zalm terriyakki’. Glaasje rosé erbij, kan niets anders zeggen dan, heerlijk.

Na een wat onrustige nacht, mede door mijn verkoudheid die ik de laatste dagen had opgelopen, heb ik de volgende dag nog genoten van een paar uurtjes Mexicaanse zonnestralen. Volgens mij de laatste zonnestralen voor dit jaar, in ieder geval met deze temperaturen erbij.

Ik zag dinsdag op Foxnews dat er een aardbeving heeft plaats gevonden in de buurt van Mexico-City, om 13:15 uur. Was daar dus net op tijd weg. Pffff, over mazzel gesproken.

Om 18:00 uur vertrokken richting vliegveld Cancun voor de terugreis die om 21:35 gepland stond. Ik zeg dus, gepland stond, want op het vliegveld aangekomen kreeg ik te horen dat de vlucht 4 ½ uur vertraging heeft, wat uiteindelijk ruim vijf uur werd. Al met al na een lange zit toch weer aangekomen op Schiphol. Nu eens kijken wat ik van TUI Fly qua compensatie terug kan krijgen.

Dag 14 - het zit er bijna op.

16 september 2017 - Club Cantamaer, La Paz, Baja California, 08:30 uur

Nog een update van mijn verblijf in La Paz. Woensdag gedoken op Los Islotes, de Zeeleeuwen kolonie. Dat was echt fun.
Vooral de jonkies zijn heels speels en nieuwsgierig. Zij komen echt kijken wat er nu weer in hun speelterrein opduikt. Ook willen ze graag bijten, maar dan op een speelse manier, net als een puppy of een baby dat doet. Zelf werd ik in mijn bovenbeen gebeten, maar zoals gezegd het is niet meer als een nibbel. Wat ze regelmatig doen is bijten in je vin of de slangen.
Af en toe zie je een volwassen zeeleeuw komen kijken en het lijkt alsof de jonkies worden gewaarschuwd of weggejaagd door de oudere. Mogelijk omdat wij duikers wat te dichtbij willen komen en vinden de volwassene dit toch een beetje te gevaarlijk. Maar veel van de jonge zeeleeuwen trekken zich daar niet veel van aan en komen weer snel terug.
De tweede duik die we hier hebben gemaakt viel dan weer wat tegen aangezien we toen weinig zeeleeuwen in het water tegen kwamen.
Jammer genoeg hen ik mijn rug wat verdraaid met de eerste duik. Dit gebeurde tijdens het instappen in de zodiac. Dat maakt het wat vervelender om met volle bepakking op een wiebelende boot richting exitpoint te gaan. Maar gisteren is het al met al toch nog gelukt.
Vandaag hou ik maar wat rust, aangezien ik het duiken in het algemeen hier ook niet zo veel aan vindt. Ook de plekken waar men vol lof over spreekt vindt ik zelf maar zo zo. Oké, ik ben natuurlijk verwend door het duiken in de Indische en Grote oceaan. Dat is absoluut niet te vergelijken met het duiken hier.

Over twee dagen vertrek ik weer richting Cancun. Dat kan nog best spannend worden want hurricane Norma komt akelig dichtbij en treft het zuidpuntje van Baja California. Dus dat wordt met spanning de weersverwachtingen bijhouden. Hopelijk kom ik hier op tijd weg.

Dag 11 - Het tweede deel

La Paz, Club Cantamar, 12-9-2017, 18:00 uur

Gisterochtend 05:45 opgehaald en met de ferry richting Playa del Carmen gegaan. Daar wederom opgepikt en richting vliegveld gebracht. Ik kan niet anders zeggen dat de mexicanen keurig op tijd zijn. Sterker nog ze zijn vrij vroeg aanwezig. Oorspronkelijk zou ik om 06:15 worden opgepikt. Zelf was ik vroeg wakker (voordeel als je vroeg gaat slapen) en om 05:35 geheel klaar bij de receptie. En met dat komt de taxi aanrijden. Aangezien de ferry van 06:00 tien minuten te laat was stond ik dus om 07:00 al in Playa del Carmen en moest dus nog een uur wachten voordat de volgende taxi mij zou oppikken. Maar ook hier was de man ruim op tijd. Al met al was ik dus ruim op tijd voor mijn vlucht naar Mexico City. Van daaruit had ik een 55 minuten voor de overstap richting La Paz. Ook dat was geen probleem doordat het beide binnenlandse vluchten betrof. Hierdoor land en vertrek je vanuit dezelfde terminal. Was dus enkel een kwestie de juiste gate te vinden en ook hier gold 'no problemo''. Aangekomen in La Paz stond er geen taxi voor me. Op zowel La Paz als ook in Cancun stond een soort van coördinator die de reiziger stroom richting vervoer regelde waar nodig. E

Na het laten zien van mijn vervoer voucher werd er een telefoontje gelegd en werd me verteld dat de taxi onderweg was. Dus op zich toch nog goed gekomen.

Eenmaal aangekomen mijn spullen uitgepakt en de duikspullen klaar gezet. Na het nodige papierwerk te hebben ingevuld kon ik gaan genieten van een koud biertje. Loop naar buiten en pak het koord met de sleutel (althans dat dacht ik). en ga richting bar voor het aanlokkende biertje. Na de eerste slok zie ik dat er geen sleutel aan mijn koord hangt. Shit! Ik loop naar de receptie, gesloten, Dubbel shit! Via de kelner werd er iemand opgetrommeld, die een master key zou moeten hebben. Wat blijkt, mijn elektrisch slot, wat je met een kaart bedient, was geblokeerd en zij hadden mij dus voor die dag de masterkey gegeven. 

Je raadt het al, driedubbel shit!

Gelukkig stond er een deur op een kier op het balkon. Dus even wat klauterwerk en er stond al iemand op  mijn balkon en is naar binnen gegaan en heeft de deur open gemaakt. Geen lekker begin dus.

Vandaag de eerste duiken gemaakt in de Sea of Cortez. Ooit door Jacques Cousteau als aquarium of the world geroemd. Maar dat was meer dan 25 jaar geleden. Tegenwoordig is alles een stuk minder mooi en ruim aanwezig. Maar dat geldt niet enkel voor hier maar overal.  De eerste duik verliep niet echt lekker. Kreeg het Spaans ( Mexicaans) benauwd . Ik denk door de combinatie van warmte en inspanning. Eenmaal in het water verloor ik tot drie maal bijna mijn riem met gewichten en toen begon ook nog een aansluiting tussen mijn fles en mijn BC vest (regel je drijfvermogen mee) te lekken. Terug aan boord werd een en ander verholpen. Maar ook bij de tweede poging verloor ik bijna met gewichten en had het nog steeds wat benauwd. Ik had er toen even genoeg van en brak de duik af. 

Het probleem met de gewichten werd opgelost door de gewichten in de zij zakken gedaan van mijn vest te stoppen. Daarna twee leuke duiken gemaakt. De eerste zeeleeuwen onder water tegen gekomen. Man, man, man wat zijn die snel en behendig onder water. Bijna niet te volgen.