Palau - Wat er allemaal is gebeurd intussen.

Yap – Manta Ray Bay resort, 25-3-2012, 12:00

Na ongeveer een drie kwartier vertraging te hebben opgelopen voordat we uit Palau konden vertrekken zijn we vanochtend om 04:00 aangekomen in het Manta Ray Bay Resort in  Yap. Ben uiteraard gelijk gaan slapen en  vanochtend om 09:50 wakker geworden.
Heb hier een ruime kamer met twee tweepersoonsbedden, een buro om mijn laptop op te gebruiken en een eigen badkamer. Dit om een indruk te geven van de afmetingen, ik schat zo’n zes meter lang en vijf meter breed en dat is best ruim te noemen.
Vanmiddag is er happy hour (elke dag trouwens) en daarna een party voor de nieuwe gasten.  Morgen ga ik de eerste duik maken in Yap.

Aangezien ik verleden week geen internet tot mijn beschikking had kon ik geen berichtjes plaatsen. De belevenissen van verleden week stuur ik dan ook in 1 keer op.
Het weer is hier op dit moment, zwaar bewolkt en gisteren toen we aankwamen een klein beetje regen. 

De Tropic Dancer

De bijboot van de Tropic Dancer

Ik in de grot "Blue Hole"

Ik aangehaakt met de "reef hook"

De Napoleon vis en ik

Filmen op het rif

Het afscheids diner op de Tropic Dancer

Op weg naar het eiland Peleliu

Tank op het eiland Peleliu

Oorlogs monument op Peleliu

Wat kun je meer zeggen dan aaaahhhhh

Palau – Tropic Dancer, 19-3-2012 13:15

Gisteren aangemonsterd op de Tropic Dancer. Mijn verblijfplaats voor de aankomende week. De Tropic Dancer is een zeer mooie en luxe boot. Met een grote salon met vloerbedekking en twee grote banken. Een drietal tafels om te ontbijten en lunchen en waar ook het diner plaats vindt. Enkel voor het ontbijt en lunch worden de gerechten klaar gezet en kun je zelf pakken. Het diner wordt opgediend en geserveerd. Dit is voor mij de eerste keer dat het er zo aan toe gaat. De hutten hebben allemaal een eigen douche en wc dus dat is wel zo prettig. Al met al is de boot een aanrader. Ook de cabine is erg luxe ingericht en toch ondanks dat we maar met twaalf gasten aan boord zijn had ik niet de mazzel dat ik een hut alleen kreeg. Mijn “roomie” is een Canadees die werkzaam is in Saudi Arabie. Voor de rest bestaan de gasten uit Amerikanen die als groep hebben geboekt. Uiteraard zijn de Amerikanen duidelijk aanwezig maar op zich lijken ze een stel aardige lui.

Het weer is gelukkig een stuk beter geworden. Het zonnetje schijnt de blauwe lucht is alom aanwezig evenals een aantal witte wolkjes. De zee is kalm en azuurblauw. De eerste duikdag is goed verlopen. We hebben op twee verschillende wrakken gedoken en al duurde de duik voor mij niet al te lang (45 minuten) het waren leuke duiken. Nog geen spectaculaire dingen gezien maar dat kan nog komen. Na de eerste duik bleek mijn duikcomputer te haperen wegens een te lage batterijspanning. Gelukkig konden ze dit aan boord verhelpen en kan ik dus blijven duiken met mijn eigen duikcomputer wat wel zo makkelijk en fijn is.

Het nieuwe onderwaterhuis en camera werkt ook goed al is het filmen toch weer even wennen. Roodfilter stond uit (waardoor er minder kleur onder water op de film is te zien) en de witbalans nog niet eerder gebruikt. Dat is een soortgelijke instelling als die op vele camera’s te vinden met een symbool van een wolkje, een lampje enz (dit voor de niet-fotografen onder ons). Maar soi, de eerste duik is toch meer bedoeld als duik om te wennen dus niets aan de hand en niet veel gemist.

Palau – Tropic Dancer, 20-3-2012, 18:10

Vandaag hebben we weer een hele mooie dag gehad. Het weer is grandioos, warm vochtig maar dat hoort bij de tropen maar ook zonnig en dat is toch aangenamer dan dat de gehele lucht onder een dicht wolkendek zit.

Gisteren leek het er even op dat mijn onderwaterhuis het niet meer deed. Jullie zullen begrijpen dat was wel even vloeken. Wat er aan de hand was weet ik niet maar ik liet het probleem zien aan een van de bemanningsleden en die heeft enkel kunnen meten of de batterijpack stroom gaf. Dat was het geval dus kon ik er verder weinig aan doen. Eenmaal in de hut heb ik toch nog eens geprobeerd om de boel op te starten en tot mijn verbazing (uiteraard ook tot mijn blijdschap) deed de camera het weer. Dus de camera op de twee duiken van vanochtend meegenomen. De duik op Blue Corner is dus niet gefilmd. Maar ik zal nog wel wat meer haaien tegen komen en mogelijk dat we nogmaals hier gaan duiken. We zijn onderweg een aantal Trigger fishes tegen gekomen. Normaal gesproken maakt dat niets uit maar blijkbaar hebben ze eieren gelegd en daardoor zijn ze zeer als je te dicht bij komt. Een van de Amerikanen werd aangevallen door twee van deze soortgenoten. Op zich zijn ze niet zo groot maar ze hebben wel verdomd scherpe tanden door het afschrapen van het koraal gesteente. Zelf ben ik ooit door een Trigger Fish aangevallen en ik had de tand afdruk in mijn vin staan (van hard plastic).

De eerste impressie van de nieuwe camera is uitstekend te noemen. De stabiliteit instelling werkt echt heel goed en ook de sensor is een stuk beter wat ik gewend ben. Dat is goed te zien bij opnames in het wrak en in de grot. Het werken met de instelling van de witbalans gaat nog niet lekker maar dat ligt aan mij en niet aan de camera. Zal wel een kwestie van wennen zijn.

Palau – Tropic Dancer, 21-3-2012, 17:00 uur.

Het weer is nog steeds prachtig geweest. Tot de namiddag waar we enkele buien kregen tijdens de landtour. Maar eenmaal weer aan boord hield de regen al gauw op en brak het zonnetje al weer door. Temperatuur is zo rond de dertig graden.

Vanochtend twee duiken gemaakt bij het eiland Peleliu. Hier zijn tijdens de tweede wereldoorlog zware gevechten geleverd door de Amerikanen om dit eiland te veroveren. In twee dagen tijd zijn er meer dan 8.500 Amerikanen om het leven gekomen. Vanmiddag hebben we een landtour gemaakt om wat van de achtergebleven restanten van deze slag te bekijken. Dan moet je denken aan b.v. een japanse tank, een amfibievoertuig van de Amerikanen, geschut, bunkers enz. Ook zijn we in een grottenstelsel gegaan waar 1.000 Japanners zich verscholen hielden. De gang was uiteraard vrij laag (japanners zijn niet zo groot) en overal waren kleine zij nissen waar je je gemakkelijk kon verschuilen en het vuur kon openen als je was ontdekt. Ook lagen er heel wat lege flessen (zal wel sake zijn geweest) dus waarschijnlijk waren ze constant gans onbekwaam.
Alles bij elkaar best wel indrukwekkend.

De twee ochtend duiken die we hier hebben gemaakt zouden sterke stromingsduiken moeten zijn. Echter de eerste duik was er helemaal geen stroming dus konden we mooi zelf zwemmen. En dat is dan toch weer een tegenvaller. Een ander nadeel is dat als er geen stroming is er ook geen grote vis te zien is (haaien). Maar tijdens de tweede duik hadden we wel stroming en konden we ons dus rustig laten mee glijden met de stroom, “go with the current”. Op een specifieke plek konden we de rifhaak gebruiken. Een ijzeren haak met daaraan een touw van ong. 1,5 meter. De haak wordt achter een rots geplaatst en de andere kant wordt middels een sluiting aan je vest vast gemaakt. Je blaast vervolgens wat lucht in je vest en dan blijf je dus ‘hangen’ in de stroming zonder dat je jezelf hoeft vast te houden. Makkelijk als je toch nog wil filmen of fotograferen.

Zo gezegd zo gedaan en eenmaal aangehaakt (“hooked”) konden we genieten van een aantal Grijze rifhaaien die voorbij kwamen zwemmen. Na een tijdje zijn we verkast naar een tweede plek waar we dit herhaalde en inmiddels was de stroming al een stuk steviger geworden. Ook hier kwamen er weer verschillende grijze rifhaaien voorbij die ik heb gemakkelijk heb kunnen filmen (had tenslotte twee handen vrij). Ook heeft een van de bemanningsleden ons gefilmd dus hopelijk sta ik ook op de film. We komen op nog een paar plekken waar we dit kunnen doen en aan het eind van de trip zijn we dus ervaren “hookers” zoals de bemanning ons liet weten.

Palau – Tropic Dancer 22-3-2012, 19:00 uur.

Toen we vanochtend opstonden, zo rond de klok van zes uur, was het half bewolkt en kon je zien dat er hier en daar wat regenbuien vielen. Dat is zo’n beetje de hele dag zo gebleven.  Half bewolkt en hier en daar een bui. Gelukkig voor ons meer daar dan hier.
Ook vandaag weer mooie duiken gemaakt. De eerste duik van vandaag begon bij de site Blue Holes. Vlak onder het oppervlakte was een gat in het koraal waardoor je naar beneden zwom en terecht kwam in een grote “grot”. Ik schat dat de grot zeker zo’n twintig, dertig meter groot was. Dus op zich ruimte genoeg om met 12 man in rond te dolen. Aan het eind van de duik nog een mooie ontmoeting met een Sea snake gehad en ook hier heb ik weer mooie beelden van kunnen maken.

We hebben voor de tweede keer op ‘Blue Corner’ gedoken. Gelukkig deed mijn camera het nu wel zodat ik hier mooie shots kunnen maken. Ook hier hebben we weer de rifhaak moeten gebruiken. Eenmaal aan het rif vast gehaakt konden we genieten van een grote school vis en verschillende grijze rifhaaien die voorbij zwommen Af en toe leek het erop alsof de haaien ons ook aan het bekijken waren, hopelijk niet met het idee om te zien of we een lekker hapje waren, maar je weet het maar nooit. Op zeker moment kwam een grijze rifhaai op nog geen drie meter afstand langs zwemmen, echt kicken.

De vierde duik van vandaag ging naar ‘German Channel’, een manta poets station. Jammer genoeg hadden de poetsers een dagje vrij en was er dus geen Manta te bekennen. Dit gaat dan ook de boeken in als de enige duik die in het water is gevallen. Morgen is er nog een volledige duikdag en dan zit de vakantie in Palau er al bijna op engaan we verkassen naar Yap.

Palau – Tropic Dancer, 23-3-2012, 17:30

De laatste duikdag zit er op. Vandaag weer drie duiken gemaakt en daarmee de duiken aan boord van de Tropic Dancer afgesloten. Vanochtend weer omstreeks 05:30 – 06:00 opgestaan en een ontbijtje genomen. Daarna hebben we de eerste duik gemaakt op ‘Siaes Tunnel’. Via een grot zijn we door het rif heen gegaan en aan de andere kant de duik verder afgemaakt. Was wel wat onvoorzichtig geweest aangezien mijn diepste duikpunt 36,3 meter was. Doordat ik gebruik maak van Nitrox (meer zuurstof en minder stikstof) mag ik eigenlijk maar tot 32 meter gaan. Gelukkig dat ik maar heel kort zo diep ben gebleven anders had een en ander wel consequenties kunnen krijgen. Maar goed, dat is gelukkig niet gebeurd maar het zet je wel aan het denken dat je toch altijd op moet blijven letten.
De meeste gasten hebben een uistapje gemaakt naar een eiland waar ze de Amerikaanse serie “Survivor” hebben opgenomen. Aangezien ik de sierie niet ken of zelfs niet in Nederland bekijk ben ik lekker aan boord gebleven.
De tweede duik van vandaag  werd gemaakt op ‘Siaes Corner’. Wederom een ‘hook’ area waar we getuige waren van een hele show opgevoerd door wel twintig tot dertig grijze rifhaaien en een paar witpunt rifhaaien. Dat was echt de beste duik van deze week.

De derde duik was op ‘Ulong Channel’ een van de hoogtepunten van Palau. Echter toen wij er doken was er niet veel actie. Een enkele haai en een paar slapende witpunt rif haaien. Zo zie je maar weer, al heeft een bepaalde site een hele goede naam de duik kan toch (wat) tegenvallen en uiteraard is het omgekeeerde ook waar.

Aangezien ik met de laatste duik problemen kreeg met klaren wil ik het duiken nu even laten voor wat het is en (vooral) mijn oren wat rust geven. Tenslotte heb ik nog een volle duikweek te gaan de ik toch het liefst zonder problemen wil volmaken. Morgen wordt het dus inpakken, afrekenen, wat relaxen en dan op naar het vliegveld om de trip naar Yap te beginnen. Vanuit Yap kan ik dan, als het goed is wat frequenter berichtjes sturen.

Palau, Koror Airport, 24-3-2012, 23:05

Vandaag werd een bezoek gebracht aan Jellyfish Lake om hier te kunnen snorkelen met de kwallen. Aangezien ik wat oorproblemen heb gekregen ben ik de gehele dag aan boord gebleven. ’s Ochtends zijn weer aangekomen in Palau waar we de verdere dag in de haven hebben gelegen. Ben zelf maar wat gaan lezen en een film gekeken en omstreeks 16:00 gaan inpakken. ’s Avonds werd er nog een afscheids party gehouden en de foto’s die Ben (een van de duikmasters) werden in een diashow getoond. Was echt lachen want hij heeft er iets heel fraais van gemaakt. Uiteraard heb ik hiervan een kopietje aangeschaft evenals de video die Kris (andere duikmaster) heeft gemaakt tijdens een aantal van de duiken.
Wat de Amerikanen hadden gedaan was de gehele week wat specifieke dingetjes verzameld en en aan het eind van de slideshow de “awards” uitgereikt aan iedereen in verschillende categorieen. Ik kreeg de “most patient award” omdat ik het zo goed had uitgehouden met de gehele groep. Ook kreeg ik de “newbie award” en kan ik altijd bij hun duikclub aankloppen als ik in de buurt ben.

Om 22:00 werd het tijd om afscheid te nemen van de bemanning en van de helft van de gasten. De andere helft werd toen opgehaald en na een ritje van nog geen 25 minuten afgezet bij het vliegtuig. Voor mij was er het probleem dat mijn tas wat te zwaar was (3 kg). Dus heb ik wat van de tas in mijn rugzak gedaan en nog iets in mijn regulator tas. Het grappige is dat de handbagage maar 5 kg mag zijn en dat deze niet wordt gewogen. Wat maar goed is ook aangezien deze nu meer dan 10 kg weegt met de laptop en de extra bagage. Maar goed, nu is het dus een goed anderhalf uur wachten voordat we aan boord kunnen gaan waarna we na een uurtje in Yap aankomen. De rest van de gasten vliegen dan door naar Guam.